تنهای منتظر

سپاس وستایش خدای عزوجل راکه به امرماابناء بشر عنایتی خاص فرمود،ونعمت هایی ارزانی داشت که عمردهرحتی برای شمردنش کافی نیست.ستایش بی حد برسرآمدنعمت هایش،یعنی نعمت عقل ودین،دوچراغی که درداخل وخارج مابیفروخت وپیش پای بندگی مارادردوسراروشن ساخت.
ستایش اوراکه مارادرعصر آخرین پیامبرش بیافریدوبه خطابات آخرین کتابش مخاطبمان ساخت وبه معارف آن که عالیترین معارف است آشناکرد.

ودرود او برآورنده ی کتابش که ازهرپیامبری دیگر بیشتررنج کشید ودرانقاذ بشر ازحیرت ضلالت ومنجلاب جهل ومادیت لحظه ای نیاسود.

درود بی منتهای اوبر وی وبر اوصیاءش که امینان او وچراغهای تاریکی ما،وخلفای او،ودستاویزهای ما در پرتگاه های ضلالت بودند.

درود بر آنان که معدنهای فضیلت ،وریشه های مکرمت،وسرچشمه های زلال علم ومعرفت بودندومخصوصا برآخرین ایشان که وی را برای آینده بشر ذخیره کرد ،برای روزی که دیگر اثری ازجهل وستم نماندوجهان بدست توانایش گلستان گردد.

پروردگارا این ستایش ناقابل ،ستایش وسپاس زبان مابود ،خدایا به همه ماتوفیق ده تاعملا هم ازعهده شکرنعمت هایت برآییم ودرنتیجه به آن هدف که به منظورآن ماراآفریدی برسیم.

زیرا توبزرگتراز آنی که پرورده ی خود را دور بیندازی وازرساندنش به کمال صرف نظر کنی.

بارالهاتوفیقمان ده تا نخست کلام مجیدت را بفهمیم وسپس به آن عمل کنیم .

پروردگارا این ننگ را برما مپسند که ازاین سرای رخت بربندیم درحالیکه کلام تورا نشنیده ونفهمیده باشیم وبی بهره  ازسعادت وکمال واقعی خود رفته باشیم.

الهی ازچنین ننگی به تو پناه میبریم ،که توبهترین پناهی.

                                                            ((برگرفته از ترجمه تفسیر المیزان به قلم محمد باقر موسوی همدانی))

هرچی خواستم ثنا نامه ای به قلم خودم تحریر کنم وجدانم قبول نکرد که متن به این زیبایی بماند ومن بازبان قاصرم حمدت را بگویم.

هرازگاهی پرده غفلت ازچشمانم برداشته میشود وهنگام مطالعه قرآن یه چیزایی میفهمم که وقتی با اهل فن درمیان میگذارم برایشان جالب وقابل تامل به نظر میرسد.

آیه 282سوره بقره 15سطراست که احکام قرض  را بیان میکند قسمتی ازاین آیه با مضمون (ولا یاب کاتب ان یکتب کما علمه الله))منو به فکری فروبرد که تصمیم به نوشتن کردم...معنی آیه :وازنوشتن ابا نکند که خداوند به وی نوشتن آموخته است...

حس تکلیف کردم...

بگذریم از ن والقلم ومایسطرون که المیزان ها می طلبد برای تفسیرش.

پس به توکل اسم اعظم ات :بسم الله الرحمن الرحیم.